Dag 20 - de gezelligheid in Nashville

21 september 2013 - Nashville, Tennessee, Verenigde Staten

Nashville, Tennessee - 21 september 2013

“We moeten morgen weer verder rijden Ania”, zei ik onder het lopen in een overbevolkte en vreselijk gezellige Broadway street in Nashville.

Ja jullie lezen het goed we zijn niet meer bij Karel en Cinthia. Daar zijn we vanmorgen vertrokken. Vroeg op, inpakken en laat weg rijden, zo werkt het vaak wel als je denkt de tijd te kunnen plannen. We zijn met ons viertjes even naar het “Waffle House” gereden. Wat een pok.... weer zeg, lijkt Nederland wel. Het regende pijpenstelen, zoals een echt Hollander zou zeggen. Mmm even in het engels vertalen dan kan ik dat misschien wel zeggen tegen iemand die weer vraagt waar ik vandaan kom haha. “Pipesteal” - zegt de vertaler. Mmm denk dat ze dan denken dat ik gek ben laat ik mijn tong maar inslikken dan. 

Even wachten is het devies bij de restaurants in Amerika, want dan maken ze eerst even je tafeltje schoon. Zitten en bikken. Ja was het maar waar, de airco stond op high. Het is hier koud mevrouw, zeiden we tegen een met colaflesjebodemglazen op haar neus ons aanstarende medewerkster van het Waffle House. Ze blikte of verbloosde niet. Dus daar we geen zin hadden om ons warme eten direct snel af te laten koelen, zijn we naar een concurrent gegaan “Bob Evens”. Ach weet je in the States, kun je eigenlijk overal terecht voor een ontbijtje. Zo das binnen, nu de reis naar Nashville. uitgebreid afscheid genomen, bedankt en tot spoedig ziens gezegd. Na 5 keer bye en onze polsen stijf gezwaaid te hebben, de claxon nog even laten horen gingen wij rechts van het terrein en zij links terug naar hun schitterende villa op de heuvel. 

En daar gaat tie weer, de weg was krom........Maar nu wel via de rijksweg want in de stromende regen binnendoor is ook niet alles. Maar het was echt slecht, de weg was amper nog te zien en dan het vrachtverkeer langs je heen. Die jongens zitten stuk hoger en rijden net zo hard. Ania vindt de wolken in Amerika erg mooi, ze staat telkens met verbazing haar nek te verrekken, maar dat was nu even niet het geval we reden er midden in. Halverwege Nashville zijn we Sevierville ingereden. Kennen jullie een country zangeres met hele grote bloemkolen zoals Andre van Duyn zou zeggen, Ja?, nou die is daar geboren. En dat is te merken ook, het is vreselijk toeristisch en je vindt er veel van die country shows. Zoals bv. een dinershow. Ooit een keer meegemaakt, dan zit je met 2000 man naar een countryshow te kijken met paarden en wat al niet meer en ondertussen wordt in een sneltreinvaart een diner opgediend voor dus die 2000 personen. Echt een Amerikaans spektakel is dat dan weer. 

Maar goed wij nu dus naar een Outlet, want Ania wilde nog even voor wat kennissen 2 tentjes halen die aan elkaar vastzitten en dan voor je lichaam gebonden wordt. Victoria Secret heet die zaak. Een tentenzaak dus. Helaas geen Victoria te bekennen. Dus dan maar naar Meneer Crocks weer, misschien hebben ze hier wel een paar leuke voor John. Jawel die hadden ze wel maar ikkuh is zunnug, 70 dollar voor een paar leuke, nee dan doe ik nog wel even met mijn oude jongens. Voor de niet bekenden onder jullie met een Outlet. Dit is een samenstel van winkels van de echte merken zoals Adidas, Tommy Hilfigger en zo voorts. En daar worden dan de artikelen tegen dumpprijzen verkocht omdat ze dan uit de roulatie gaan of om andere redenen. Nu is een Outlet in Amerika geen Outlet met winkels, nee het is een OOOUUUTTTLET met WWWIIINNNkels, dus ik had weer het gevoel dat ik de vierdaagse op mijn knieën had gelopen en lezers ik ben maar 1 keer wezen plassen. 

Nashville by nightTijdens de wandeling werd het droog en onderweg verder zelfs heeft de zon weer glimp laten zien. Onderweg nog even een Dairy Queen ijskootje gegeten. Pfft een ijscoupe met pindakaas er doorheen, wat een combinatie maar wel lekker. Wow we kwamen in Nashville met schitterend weer. Nashville... evenals vele andere steden vrij groot met hoge wolkenjoekelkrabbers. Hotel opgezocht, ons systeem weer uitgeladen andere kleding aan hup de stad in. Via de Mini-Ipad de juiste weg gezocht en zelfs werd aangegeven waar we goeikoop konden parkeren. Vlak achter Broadway. Zo wij ook net als al die 1000den Amerikanen over deze straat gaan wandelen. 

Nashville by nightWij moesten nog eten dus even een restaurant ingedoken genaamd ”Dick’s last Resort”. Een gigantische herrie oftewel muziek werd er gespeeld. Aan tafeltje geschoven en er kwam een donkere meid ons bedienen. Ze brabbelde iets. Ania zei, ik kan je niet verstaan. Daarop gebeurde iets wat ik zeker niet had verwacht. Gaat die meid zowat op tafel staan en begon in haar echte taaltje luid schreeuwend tegen iedereen die in het restaurant zaten dat wij haar niet konden horen en riep daarop luidkeels "Can anybody hear me, because these guys cannot". Dit relaas duurde even. Ik was verbaasd en beetje geïrriteerd tegelijk. Mmm wat is dit dan, Worden we in de zeik gezet of? ik probeerde haar duidelijk te maken dat wij Nederlanders waren maar daar luisterde ze niet naar en ging gewoon door. Ok, dan luister je toch niet. Blijkt dat we in een restaurant zaten waar de gasten flink op de hak werden genomen onder het thema sarcasme, wist ik veel, dit had ikzelf nog niet meegemaakt. En uiteindelijk wist die meid niet dat we buitenlanders waren, is wel link natuurlijk, maar goed we blijven het maar positief zien lol. Er was toch niets echt iets voor Ania qua vegetarisch eten dus zijn we vertrokken naar een echt restaurant. Dit is dus ook mogelijk, wij weer een ervaring rijker.

Voor diegenen die denken dat Amerikanen alleen maar crimineel zijn of preuts heb ik slechte mededeling. Allemaal onzin. Nu hebben we zoals het er hier aan toe ging in het verleden ook wel enigszins meegemaakt in steden als Memphis en Austin, maar zoals hier nog niet. Ik ben best veel gewend en ruimdenkend maar hier raakte zelfs ik toch wel een beetje van slag. ik zag hier toch dingen die wij in Nederland echt niet doen of durven. Nu zijn deze mensen zo wie zo al erg open en hebben het schaamtegevoel op een laag pitje staan.  Het was dan ook beregezelig. Op straat dansende en zingende mensen, Motoren die op de meest opvallende manier verlicht zijn. Er reed zeer langzaam een partybus over Broadway. Een zeg maar stadsbus waarvan de ramen ver open waren, mensen aan het dansen waren en de muziek luidt en duidelijk te horen was. 

Karaoke in NashsvilleDe ons ooit in Amsterdam bekende bierfietsen was ook van de partij. Hier nog wel, in Amsterdam zijn ze zo bekrompen om dat ding van de straat te halen. En dan die zgn preutsheid, oordelende nederlanders, sorry jullie weten dan echt niet hoe het er werkelijk aan toe gaat. Waar zie je bij ons dusdanig schaars geklede meiden rondlopen dat je het idee krijgt dat ze in hun blote kont lopen, rokjes die net niet laten zien waar de erogene zones zitten en de decolleté is geen decolleté maar meer een open gat zodanig dat je vanaf de bovenkant de navel net nog kan bewonderen. Bij ons zie je die kleding alleen op het strand. Maar hier lopen ze midden in de stad te pronken met hun vleeswaren. Oh ja even vermeldenswaardig in New York is bij wet geregeld dat vrouwen zelfs met ontbloot bovenlijf over straat mogen lopen. Tis maar dat je het weet. Ennuh openbare dronkenschap? ok het is niet goed te praten, maar niemand stoort zich eraan. De sfeer is vreselijk gemoedelijk, mensen lachen, schreeuwen, dansen en zingen met elkaar. Zouden jullie zo maar een podium opstappen om te gaan staan zingen voor volkomen vreemd joelend publiek ? Welnu hier doen ze dat dus wel, het schaamtegevoel is duidelijk op een lager niveau gezet als bij ons. 

Nashville by nightIk had mijn T-shirt aan met wazige tekst, “I think I want another beer”, Als je dit wilt lezen moet je met je ogen knijpen, je hebt het gevoel dronken te zijn. Ik draag dit in Nederland ook wel eens, maar nog nooit iemand iets daarover gezegd. Ik heb vanavond tientallen mensen op mij af zien komen, die mij een Hi Five gaven. Cool man - krijg je dan te horen - I like your shirt. Ach ja zo is de Amerikaan dan weer wel he. 

Nashville by nightWandelend en wel werd het erg laat en dus moesten we wel terug naar het hotel, morgen weer een stukje verder naar Saint Louis. Langzaam komen we weer richting Chicago.

PS. De foto’s die zijn geplaatst zijn niet van al te beste kwaliteit (via mobiel)

Foto’s

1 Reactie

  1. Tanja:
    22 september 2013
    Geweldig verhaal weer moest wel ff lachen dat uitgerekend jij in de zeik werd genomen bij dat restaurant....had je gezicht wel ff willen zien..