Dag 19 - het Hawaiian feest

Johnson City, Tennessee - 20 september 2013

De dag dat we in Indianapolis waren, hebben we een speedway parcours bekeken, dus ikkuh dat uitgebreid tegen Karel en Cinthia verteld. Oh maar dat is ook hier in Bristol aanwezig en eigenlijk best wel een hele grote (Nascar). Dus wat doen we vandaag? Jawel weer speedy kijken.  Redelijk vroeg bedje uit en naar Bristol toe. Na weer een prima ontbijtje de auto in en een paar kilometertjes gemaakt. Het aanschouwen van  ook weer dit gigantische stadion was weer een belevenis. Ook hier konden we kosteloos door het stadion lopen een ovale baan van 800 meter waar de wagens met een onvoorstelbare snelheid overheen crossen.

Ania weer de nodige plaatjes genomen en een kort wandelingetje gemaakt en daarna ook nog even de Drag-racebaan bekeken. Deze baan heeft minder toeschouwers mogelijkheden per tribune, maar daar staat tegenover dat er langs de baan camperstaanplaatsen zijn. De belangstelling is vanzelfsprekend vanuit het hele land en dan komen er heeeeel veel campers deze kant op. Bristol een kleine plaatsje met grote mogelijkheden en hier bekend als de stad van de races. Er bestaat ook een mogelijkheid om met je eigen auto drag races te doen. Er zal wel veel gebruik van gemaakt worden door de jeugd met hun op nitro rijdende en opgepimpte carretjes.

Op de terugweg door de stad komen we een …… ja hoor festival tegen, althans dat moest nog beginnen. Een soort Pink POP, met andere woorden een muziek festival, dus ja dan wordt je nieuwsgierigheid gekweekt. Auto op een parkeerplaats en even de straat ingelopen. Ho, ho, dat gaat zo maar niet heeft u een pasje, vroeg een toch wel vriendelijke lady. Zij was 1 van de vele cruleden die het festival in goede banen moesten leiden. Wij wilden niet het festival gaan bekijken want dat begin toch pas om 17:00 uur. Dan maar even wat drinken terrasje pakken dus en gezien je maximaal 2 uur mocht parkeren op een terrasje (zie foto), mochten zonder te betalen doorlopen, maar dan wel weer op tijd opgehoepeld hoor haha. Jawel, we hebben zelf ook een party elders.

Na even wat te drinken genomen waren we toch wel nieuwsgierig wat er allemaal te doen was dus toch even de straat uitgelopen. Welnu, dit is niet anders als bij ons. Kraampjes met te koop spullen, eten en drinken genoeg en daar tussendoor de diverse tenten voor de bandjes die straks gaan spelen. Wat mij  wel opviel was dat er 3 verschillenden soort politieagenten ronddwalen. De politie man zoals we hem wel van tv kennen. Dan de cowboy met de sheriff hoed op en ook nog de militaire politie. Wat bleek nu Bristol is in 2 gedeeld. De ene kant van de stad ligt in Tennessee en de ander kant in Virginia. En daar we wel in Amerika zijn hebben de diverse staatspolitieagenten de gelijk rechten in beide staten, maar dus wel met een ander carnavalspakkie. De grens liep precies door de festival straat dus wel een beetje bijzonder toch. Dit is niet vaak het geval . De grens werd aangegeven door een tweetal lijnen en koperen bordjes inde grond.

Ie het is al laat en 7 uur moeten we op de countryclub zijn. Thuis nog even de Hawaï outfit aangetrokken. Slinger om mijn nek. Pompoenen in Cinthia haar schoenen, de feeststemmng uit de kast gehaald en op naar het spektakel. “Hi, how are you?” was weer de themabegroeting  van ook de mensen die we gisteren gezien hadden. Ons antwoord telkens weer, jawel het gaat gelukkig nog steeds goed. Het was leuk opgezet. Een groot terras en een zwembad en daaromheen de tafels en het buffet met een echt varken op zijn buik op tafel maar deze was zwartgebakken en men was ook vergeten zijn kop en staart af te hakken dus die smekende ogen keken ons nog triest aan. Even Ania gevraagd of ze wat vlees wilde halen voor mij, maar mijn bordje bleef leeg. Moet ook eerlijk bekennen dat het ook voor mij toch niet een smakelijk gezicht was. Maar tja we zijn nu eenmaal carnivoren he. Onze hoektanden verraden dat we monsters zijn en gek op vlees. Denk dat er voor velen onder ons een misschien wel een paar andere soort tanden geplaatst hadden kunnen worden, bv meer snijtanden om gras te grazen en samen met de koeien te herkauwen. Misschien hadden we als mensen dan wel melk gepiest, had ik ook niet zo’n last bij dat meer gehad. Maar goed, heb mijn bordje toch wel gevuld met wat andere vleessoorten  dat al gesneden was en gereed lag.

Ik ben gek op mensjes kijken dus heb me van tijd tot tijd nedergezetelt om mijn aandacht aan mijn omgeving te schenken. En als je dan goed oplet zie je soms de meest vreemde dingen. Dronken dropje van de avond ervoor was er ook weer maar nu bijzonder sober van geest moet ik zeggen. Er werd gepraat, gelachen en gedanst op een podium door de mensen. Om 9 uur was het alweer afgelopen want het eigenlijke feest was toch de avond erna. Dan is er een galabal, maar dat maken wij niet meer mee. Karel en Cinthia, vanaf deze plek ergens in de buurt van Chicago. Het was weer gezellig hoor en we zijn jullie weer zeer dankbaar dat we weer een paar dagen met jullie mochten verblijven. Helaas te kort maar dat is het altijd als het gezellig is. Morgen wij weer op pad. Tot spoedig ziens en lezers wij zien elkaar morgen weer.