Hot hot - Valley of Fire

Las Vegas - Valley of Fire - Hildale:  7 sep 2018 (193 mi /  310 km). Overnachting Zion Suites in Hildale

Het is inmiddels 7 september en we zijn na een leuke rit inmiddels in Hildale aangeland. 

Vandaag waren we in the Valley of Fire. Mensen, wat is de natuur hier toch imposant. Bergen gevormd door de meest grillige rotspartijen en overwegend rood gekleurd. Je kijkt je ogen uit en je wilt overal wel een foto van maken. Gelukkig was het deze keer niet zo warm 110 graden maar. Dus bij elke uitstap moest je even acclimatiseren, want je kwam van de winter (auto) in de zomer. 

De rotspartijen hadden vaak wel iets weg van dieren, ik zag er soms wel een dier in zoals bv een schildpad of een grote kikker. Maar goed dat zag ik dan weer met mijn rijkelijke fantasie. Maar een zeker dierlijk figuur werd ook door het park benoemd zoals een grote olifant, ok ok hij had wat hoekige kanten maar toch, hij leek er wel op.

Dit gebied werd volgens de wetenschap in de oertijd bevolkt door veel dinos. Pfft, ik moet zeggen netjes opgeruimd hadden ze het niet achtergelaten. Het gehele gebied lag vol met grote kiezels dit voornamelijk bestonden uit rode zandsteen. Een paar schitterende plaatjes geschoten en zelfs op mij werd ook geschoten met mijn nieuwe selfiestick. We moesten nog een stukkie voor het volgende hotel dus we hadden die stenen nu wel gezien. 

Op de terugweg die natuurlijk weer door het ruige wilde westen ging toch nog even een Walmart aangedaan om nog wat drank en zo in te kopen. Toch een vreemde gewaarwording, Je rijdt lange tijd tussen bergen en rotsen waar geen spoortje groen is te bekennen, dan ineens zie je als het ware een Oase tevoorschijn komen met heel veel groen en ja dus ook bij al die kleine huisjes een dikke grote Walmart. De rivieren staan hier overwegend droog de mussen (voor zover die hier nog rondvliegen) vallen van het dak, de mensen lopen zowat naakt over straat en toch zie je de tuinen besproeit worden, je kan hier dikke ??? bij zetten toch. 

Even de bolide geparkeerd op de grote parkeerplaaten voor de deur van het warenhuis en door de hittestralen naar de winter toe gelopen. “He sir”, hoor ik ineens een vrouw vanuit de super store op zn typisch Amerikaans, zonder enige schroom, schreeuwen. Om me heen kijkend zag ik dat ze het tegen een man met 2 kinderen had die toch zeker al een 50 tal metertjes verwijderd was. “Is this from you”. De man draaide zich om zag tot zijn verbazing zijn naar schatting 3 jaar oude cutie met een grote milkshake in haar handen bij die vrouws lopen. “OMG”, nee hij zei iets anders lol. “I lost my little girl, thanks for your warning”. Ach ja in groot land  raak je zomaar de kleine dingetjes kwijt. 

We reden verder richting Hildale, een klein dorpje waar….. jawel mormonen wonen, ach ja in Amerika is alles mogelijk en het leuke is dat ook hier weer niemand zich daar druk om maakt. de mensen zijn geintregreerd en ze zijn uiteindelijk bovenal Amerikaan. We belanden in een…… tja toch wel hotel maar het zag er uit als een gebouw waar een sekte in huisde. De receptioniste vertelde dat dit een heel groot woonhuis was geweest. Maar dan ook wel een heel groot. Het was ommuurt zoals veel mormoon huizen hier, met hoge schuttingen, zodat je bijna niet in de tuin kan kijken.

Zo ons dagje zit er weer op. We zijn vanmorgen in Nevada gestart, door Utah gereden, in Arizona gegeten en nu weer in Utah ons bedje opgezocht. Het is donker en de vogeltjes slapen al. Dus dit gaan wij dan ook maar doen, tot morgen.